چه زود گذشت چند لحظه با تو بودن اما چه دیر میگذره لحظه های تنهایی
یه شب توی خوابم دیدمت از اون به بعد هرشب به امید دیداری دوباره با تو چشمانم را بر هم میگذارم
اما انگار دیگر تو مرا لایق دیدار حتی در خواب هم نمیدانی... دیگر در کوچه پس کوچه های رویاها
هم تورا نمی یابم دیگر حتی نمیتوانم صدای زیبای قدمهایت را در عالم رویایم بشنوم تنها جاهایی کــــه
هر روز تورت بیشتر از قبل احساس میکنم یکی اطاقک تاریک قلبم است و دیگری باغ زیبای خاطرات
جای خالیت هر روز بیش از پیش در میخانه عاشقان خالیست... جامت را کنار گذاشته ام مهربانم تا
لحظه ای که باز گردی...

کاش باز میگشتی ای مهربون چرا با من اینگونه کردی نا مهربون؟
هرچه را میشکنی تو بشکن دیگه قلب دیانه مرا چرا؟! لااقل این یکی را نشکن
مینشینم به انتظارت تا همیشه دیگه بدون تو زندگی هم زندگی نمیشه...